Περι ομορφιάς - Νούμερο Ένα

Δεν πρόκειται - και δεν ήταν στις προθέσεις μου - να κάνω κάποια εμπεριστατωμένη έρευνα στο θέμα της ομορφιάς. Εξάλλου, είναι κοινό μυστικό ότι η ομορφιά είναι μια καθαρά υποκειμενική έννοια, ισχύουσα μόνο ως αυστηρά προσωπικό κριτήριο και όχι ως καθολικώς αποδεκτή αξία. Αυτό που θα ακολουθήσει είναι μια προσωπική λίστα (πάλι!) με τις δέκα ομορφότερες γυναίκες που έχω γνωρίσει προσωπικά.
Εδώ θα διστάσω λίγο, καθώς ένα τέτοιο εγχείρημα ενέχει πολλούς κινδύνους, όσον αφορά ειδικά τις αναγνώστριες αυτού του post. Λίγη υπομονή καθώς αναλύω αυτούς τους κινδύνους, σε μια προσπάθεια να τους αποτρέψω στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Πρώτον, η επίδοξη αναγνώστρια που θα δει τον εαυτό της απόντα από την σχετική λίστα, θα οδηγηθεί αυτόματα στο συμπέρασμα ότι κρίνεται ανεπαρκής από την αφεντιά μου. Μέγα λάθος, βέβαια, και παρακαλώ να προσέλθει την επαύριο με τον κηδεμόνα της. Κι εξηγώ, όσο πιο απλά γίνεται.
Πιστεύω ότι είμαι αρκετά σαφής όταν ισχυρίζομαι ότι η ομορφιά είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση. Ως εκ τουτου, λίγη σημασία έχει (και θα πρέπει να έχει ) η αξιολογική μου κρίση. Εξάλλου, η ομορφιά δεν αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, κυρίες μου, η συμπεριφορά μου απέναντί σας και η γνώμη μου για το άτομό σας, δεν έχει επ'ουδενί να κάνει με την εμφάνισή σας. Κατ'επέκταση, η απουσία σας από την λίστα κρίνεται ως κενή νοήματος.
Δεύτερον, υπάρχη η τάση να συνδέεται η αξιολογική κρίση της ομορφιάς με την ερωτική επιθυμία. Αν και υπάρχει ένας κόκκος αλήθειας στην παραπάνω τάση (κυρίως βιολογικής και, ειδικότερα εξελικτικής, βάσης, τόσο μεγάλης πολυπλοκότητας όμως που δεν θα μπω στον κόπο να επεκταθώ), είναι μια τάση που, ειλικρινά, ούτε καταλαβαίνω, ούτε αποδέχομαι. Η ερωτική και συναισθηματική έλξη είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο φαινόμενο, το οποίο επεκτείνεται σε απειράριθμα πεδία της ανθρώπινης υπόστασης, από την βιολογία ως την φιλοσοφία. Η εξωτερική ομορφιά, αν και συμπεριλαμβάνεται ως κριτήριο, από ένα σημείο και μετά χάνει παντελώς την αξία της. Αν πιστέψετε, έστω και για μια στιγμή, ότι τρέφω ερωτικά συναισθήματα απέναντί σας, μόνο και μόνο από την ύπαρξή σας στην λίστα, λυπάμαι, αλλά μείνατε μετεξεταστέες. Προσέλθετε τον Σεπτέμβριο καλύτερα διαβασμένες. Αν φοβάστε κάτι τέτοιο - και παλι, αδυνατώ να καταλάβω γιατί κάποιος θα έπρεπε να φοβάται τα συναισθήματα κάποιου άλλου, αλλά βλέπω ότι πολλές φορές ισχύει -, όσο περνάει ο καιρός τόσο δυσκολεύομαι να τα αναπτύξω, οπότε ελπίζω να καθησυχαστείτε.
Ποιός ο λόγος λοιπόν αυτού του post; Άστοχη ερώτηση, αλλά ας προσπαθήσω να απαντήσω. Πολύ απλά, κανένας σημαντικός. Σε ένα blog, πολλά post στερούνται σκοπού και νοήματος, και λειτουργούν απλά ως τρόπος εκτόνωσης κάποιας εσωτερικής πίεσης ή ανάγκης. Επί του συγκεκριμένου, την σπίθα άναψε το post του wonderwall στο backtomono, όπου παρατίθεται μια ανάλογη λίστα με κυρίες της μουσικής βιομηχανίας, ένα post που θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο "Το Όργιο του Πλαστικού Χειρουργού" ή "Η Χαρά του Ρεκτιφιέ". Κι επειδή ανάλογες λίστες έχουν γίνει άπειρες, είπα να ξεφύγω λίγο από τα τετριμμένα.
Μετά από την μακροσκελή εισαγωγή μου, η λίστα θα ακολουθήσει προσεχώς (σχετικά σύντομα βέβαια). Σε επόμενο επεισόδιο θα γνωρίσουμε μερικές κυρίες της καθημερινότητας, μερικές κοπέλες της διπλανής πόρτας για τις οποίες πιστεύω ότι ο Θεός, αν υπάρχει (ποιητική αδεία βέβαια, μην νομίσετε ότι αγίασα!), είχε μεγάλα κέφια όταν τις έφτιαχνε.