Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

Και τώρα...τι;

Κόντρα στις αποφάσεις μου για την συγκεκριμένη στιγμή - δεν είναι η μόνη υπόσχεση που έχω δώσει και δεν έχω κρατήσει - θα αφήσω το ρεύμα της επικαιρότητας να με παρασύρει και θα ασχοληθώ μαζί της, έστω και για λίγο. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος πλην Φλωρίνης - η Φλώρινα είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο - Χριστόδουλος, κατά κόσμον Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, πέθανε.Τα "εκοιμήθη" και τα περί "γειτονιάς των αγγέλων" θα τα αφήσω για τους ρομαντικούς. Γύρω στις τρεις τα ξημερώματα έπεσε σε κώμα και πέντε και τέταρτο τελείωσε η ιστορία. Πιθανότατα δεν κατάλαβε τίποτα. Πέθανε λοιπόν. Και τώρα...τι;
Σενάρια διαδοχής υπάρχουν πολλά, και είχαν φουντώσει από την εποχή που έγινε φανερό ότι μάλλον δεν την γλιτώνει. Στην τελική ευθεία δύο μεγάλα ονόματα: ο Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος και ο Δημητριάδος Ιγνάτιος. Τσόντα και ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος αλλά, ευτυχώς, χωρίς πολλές ελπίδες. Πηγές εκ των έσω μου λένε ότι ο Ευστάθιος φορτσάρει για το νήμα, χωρίς όμως να αποκλείεται ρελάνς στα τελευταία εκατό μέτρα από τον Ιγνάτιο. Όπως και να έχει, η αιματοχυσία μοιάζει αναπόφευκτη.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου ούτε το έργο του Χριστόδουλου ούτε το έργο της εκκλησίας. Καίρια θέματα έμειναν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και επί των ημερών του -χαρακτηριστικά αναφέρω το θέμα του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας - και, απ' ότι φαίνεται, θα συνεχίζουν να μαζεύουν σκόνη και επι των ημερών του διαδόχου του. Την ώρα που εκείνος μάζευε υπογραφές για τις ταυτότητες, το Σύστημα Υγείας βρισκόταν υπό κατάρρευση - και ακόμα βρίσκεται - , η G700 γεννιόταν με αφόρητους πόνους από την μαμά πατρίδα, οι καρχαρίες ακόνιζαν τα δόντια τους. Είναι χαρακτηριστικό της Εκκλησίας να μην ασχολείται με πραγματικά σοβαρά ζητήματα. Γιατί λοιπόν να με ενδιαφέρει ποιος θα στρογγυλοκαθίσει τον τροφαντό πισινό του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο;
Δυστυχώς, η Ιεραρχία της εκκλησίας ασκεί τρομερή επιρροή στην ζωή του Νεοέλληνα πολίτη. Ως εκ τούτου, έχω συγκεκριμένες απαιτήσεις από τον διάδοχο. Πρωτίστως, να μην έχει μεγάλο στόμα. Είναι γνωστές οι δηλώσεις του Ταλιμπάν Ανθίμου και αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. Απαιτώ ο διάδοχος να έχει σύγχρονη νοοτροπία. Το "ελάτε και με τα σκουλαρίκια" δεν μου λέει απολύτως τίποτα, από την στιγμή που δεν υπάρχει κατανόηση για τις ανθρώπινες ελευθερίες. Απαιτώ ταπεινότητα και όχι "hype" του τύπου "σας πάω". Απαιτώ σοβαρότητα και όχι λάβαρα της Αγίας Λαύρας και ανέκδοτα. Απαιτώ ευρυμάθεια και όχι δηλώσεις του τύπου "δεν ήξερα ότι είχαμε Χούντα επειδή διάβαζα".
Ο Χριστόδουλος πέθανε, και οι νεκροί πρέπει να μένουν με τους νεκρούς. Ούτε τον συμπαθούσα ούτε τον αντιπαθούσα. Αδιαφορώ πλήρως. Τώρα όμως που έμεινε κενή η θέση της κεφαλής της εκκλησίας, είναι ευκαιρία να γίνει μια πραγματική στροφή εκσυγχρονισμού. Ευσεβείς πόθοι, θα πείτε κάποιοι. Η ελπίδα όμως πεθαίνει πάντα τελευταία (και το νεύρο κουρελιάζεται πρώτο).

2 σχόλια:

  1. Καταρχάς αυτοαναιρείσαι σε αυτά που γράφεις.Εφόσον δεν σε ενδιαφέρει ο θεσμός της εκκλησίας και το ποιός θα είναι ο επόμενος αρχιεπίσκοπος τότε πως από την άλλη απαιτείς!! κιόλας πως να είναι και να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις δικές αντιλήψεις ο νέος αρχιεπίσκοπος. Ουσιαστικά στρέφεσαι ενάντια στο έργο του Χριστόδουλου και γενικότερα του ρόλου της εκκλησίας ώς θεσμού και εξηπηρετείς τα θέλω των πολιτικάντηδων και των κεφαλαιούχων που τους στηρίζουν και θέλουν την εκκλησία σε ένα ρόλο απομονομένο και παθητικό.
    Λες και οι πολιτικοί έχουν δείξει ποτέ κανένα αξιόπιστο πρόσωπο και είναι οι μόνοι που έχουν το δικαίωμα να μιλάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεδομένου ότι η εκλογή αυτή θα επηρεάσει και την δική μου καθημερινότητα, νομίζω ότι έχω δικαίωμα να εκφράσω την γνώμη μου και τις επιθυμίες μου. Ναι, δεν με ενδιαφέρει το ποιο είναι το υποτιθέμενο έργο της εκκλησίας, αλλά το πως εκπληρώνεται.Σχετικά με τον ρόλο της εκκλησίας, είδαμε και τα αποτελέσματα μιας μη παθητικής και μη απομονωμένης εκκλησίας, και δεν είναι καθόλου, μα καθόλου εντυπωσιακά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή