Ξανά μανά...

...Χριστούγεννα. Πλησιάζουν, με βήμα ταχύ. Απ΄τον Νοέμβριο έχουμε ξεσκονίσει τις γιρλάντες μας, έχουμε ξαραχνιάσει το πλαστικό δέντρο μας, ξεσκαρτάραμε τις σπασμένες μπάλες από τις καλές, κρατήσαμε ακόμα κι αυτές που έχουν βουλιάξει λίγο, βγάλαμε τις φλοκάτες και τα χαλιά να ξεβρωμίσουν λίγο από την ναφθαλίνη, κάναμε λατέρνες τις προσόψεις των σπιτιών μας. Οι δήμαρχοι, πιστοί εις τας παραδόσεις, στήσανε ξανά τις σκαλωσιές, τις μπουκώσανε λαμπιόνια made in Taiwan και πλαστικούς αγιοβασίληδες και τυλίξανε τις κολώνες της ΔΕΗ με εκείνους τους πλαστικούς σωλήνες που αναβοσβήνουνε αγκωμαχόντας λες κι έχουν λόξυγγα. Με περισσή ανυπομονησία περιμέναμε το Δώρο. Σε κάποιους ήρθε, σε άλλους όχι. Σε όσους ήρθε, εξαφανίστηκε εν ριπεί οφθαλμού. Πήραμε μερικά δωράκια για ανθρώπους που αγαπάμε - ναι, ακόμα μπορούμε να το κάνουμε αυτό! - , παραγγείλαμε το φουκαριάρικο το πουλερικό που κάθε Χριστούγεννα ξαναζεί το Ολοκαύτωμα, αγοράσαμε τις δίπλες, τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες από το ζαχαροπλαστείο - μάλλον γιατί δεν έχουμε ιδέα πως να τα φτιάξουμε οι ίδιοι - και αρχίσαμε και τις ευχές. Μερικοί έστειλαν κάρτες μέσω ταχυδρομείου, άλλοι προτίμησαν την φθηνότερη λύση του eMail, σε κάποιους το Inbox έμεινε πεισματικά άδειο, σε άλλους τίγκαρε από eCards, spam και διαφημιστικά. Βρίσαμε - όσοι έχουν παιδιά - για τις διαφημίσεις της Barbie με το Πολυκατάστημά της, για τον Καρχαριάκια των Speed wheels, για το Μωρούλι Εξυπνούλι που φωνάζει κάθε τόσο "Διψάω!" με τη φωνή του μωρού της Ρόζμαρυ, αγανακτίσαμε για τις σχετικές διαφημίσεις που προβάλλονται με ρυθμό πολυβόλου, έχοντας το ένα μας μάτι στην οθόνη και το άλλο στην πόρτα του δωματιου, ευχόμενοι μην πάρει χαμπάρι το πιτσιρίκι μας τίποτα και μας ζητάει λαγούς με πετραχείλια.
Φέτος, για να σπάσει η μονοτονία, δολοφονήθηκε ένας πιτσιρικάς στα Εξάρχεια από αστυνομικό, οι κουκουλοφόροι, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, όπως θέλετε πέστε τους, ξεχύθηκαν στους δρόμους και τους έκαναν Βαγδάτη. Κάηκε και το δέντρο στην μέση της πλατείας Συντάγματος, η Χριστουγεννούπολη με τα σοκολατάκια των εβδομήντα ευρώ, ο Ολυμπιακός έριξε πεντάρα στη Μπενφίκα και ντόρτια στην Χέρτα αλλά έχασε από την Μέταλιστ, το Υπουργείο Οικονομικών ξεπέρασε τον εαυτό του σε βλακεία λανσάρωντας την διαφήμιση που προτρέπει για φορολογική συνείδηση, η Βίκυ Χατζηβασιλείου ανακάλυψε ξανά τον χαμένο αδερφό-ξάδερφο-κουμπάρο-μπατζανάκη που είχε χαθεί σαράντα χρόνια στην Αργεντινή- Κίνα-Αλάσκα-Γη του Πυρός, ο Πατήρ Μάξιμος ουρλιάζει για την Δευτέρα Παρουσία που ε-ε-ερχεται, μαζί με τους ΕΛ του Λιακόπουλου και τους Βρυλ, το Βατοπέδι γράφει την Βουλή στα παλαιότερα των υποδημάτων του και συνεχίζει να καταπίνει εκατομμύρια, ο Γ.Α.Π ετοιμάζει σακάκι για τις εκλογές.
Τι σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους; Καμία και ταυτόχρονα μεγάλη. Ασύνδετα όλα, σαν τις εικόνες στον καμμένο εγκέφαλο του ταλαίπωρου blogger, του ψώνιου που την έχει δει συγγραφέας και ετοιμάζει βιβλίο. Και κάπου στο βάθος, ο Αμλετ, κρατώντας το καύκαλο του, αναρωτιέται μακάρια:"Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας".
Αηντε να μπω κι εγώ στο κλίμα των ημερών. Αηντε, ας σας στείλω μερικές ευχές, έτσι για το καλό του χρόνου. Σας εύχομαι λοιπόν...
...Να μην απογοητεύεστε...
...Να γελάσετε...
...Να αγαπήσετε...
...Να αγαπηθείτε...
...Να ξεφύγετε...
...Να αντέξετε...
...Να θυμάστε...
...Να ξεχάσετε...
...Να μιλήσετε...
...Να ακούσετε...
...Να ανακαλύψετε...
...Να σηκωθήτε...
...Να περιφρονήσετε...
...Να αγκαλιάσετε...
...Να δεχτείτε...
...Να απορρίψετε...
...Να ζήσετε...
Χρόνια πολλά παιδιά! Καλή χρονιά σε όλους!Να έχετε την υγεία σας και να βρείτε την ευτυχία σας!Και του χρόνου!