Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Licht...mehr licht

Όταν ένας δεδηλωμένα σοφός πετάει μια ατάκα σαν την παραπάνω, όλοι ψάχνουν να βρουν βαθύτερα νοήματα σ'αυτήν, ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν. Στον επιθανάτιο ρόγχο του, ο σοφός Goethe ζητάει "φως...περισσότερον φως". Να χυθεί στην ανθρωπότητα, να κατακτηθεί η γνώση, λένε οι υπόλοιποι, ζωντανοί ακόμα, σοφοί, με εκείνο το γνωστό ύφος χιλίων καρδιναλίων. Κι ούτε που σκέφτηκε κανείς ότι ο Goethe, προσπαθώντας απεγνωσμένα να βρει μια τελευταία ανάσα, ζητάει φως για τον εαυτό του. "Γεμίσανε τα μάτια του με θάνατο...σκοτείνιασε η λάμπα", όπως λέει και ο αείμνηστος Τσιφόρος. Και σοφός να είσαι, όταν πεθαίνεις, δεν σκέφτεσαι να ξεστομίσεις σοφίες. Σκέφτεσαι πως θα ζήσεις ένα λεπτάκι παραπάνω.
Licht, mehr licht φτάσαμε κι εμείς να κραυγάζουμε απεγνωσμένα, ο σοφοί ημιηλίθιοι, οι προλετάριοι του Huxley, οι Δέλτα και Έψιλον του Orwell. Δ.Ε.Η. Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Δεν Έχουμε Ηλεκτρικό, απαντάν σκωπτικά οι Δέλτα και Έψιλον. Και ο χοντρός πίσω από το γραφείο του, με το Cohiba στο στόμα και το Hennessey στο κρυστάλλινο ποτήρι χασκογελάει και κατεβάζει διακόπτες ρίχνοντας ζάρια. Ο Θεός δεν παίζει ζάρια,έλεγε με σιγουριά ο Einstein. Όταν όμως ο Θεός απλώνει το λίπος του σε μια τεράστια πολυθρόνα, μπροστά σε ένα τεράστιο γραφείο, όχι μόνο παίζει ζάρια, αλλά και τα ζάρια είναι φτιαγμένα από τα κόκαλά μας. Των Ελλήνων τα ιερά. Καθόλου ιερά για τους καρχαρίες που τα ροκανίζουν με τις τεράστιες μασέλες τους.
Ο ένας παίζει με τα νεύρα μας, ο άλλος παίζει με την εθνική μας συνείδηση, ο τρίτος παίζει με την νοημοσύνη μας, ο παραδίπλα παίζει με την τσέπη μας, ο εκείθε παίζει γενικώς. Και οι Προλετάριοι γελάνε νευρικά. Όταν δεν μπορούν άλλο να κλάψουν, γελάνε. Κι όταν δεν μπορούν ούτε να γελάσουν, σωπαίνουν. Ο Θανασάκης της διπλανής πόρτας. Ο Νεοέλληνας του Βέγγου. Η καρπαζιά του Τσιφόρου. Ο Χατζηαβάτης. Σκύψιμο και υποταγή, και επανάσταση από τον καναπέ. Εις οιωνός άριστος, αμύνεστε περί πάτρης. Ποιά πατρίδα κύριε λαϊκιστή, που την κάνατε θρύψαλα; Ποιά Ελλάδα, κύριε πολιτικέ, που την κάνατε δίσκο επαιτείας; In nomine patri, et fili spiritu sancte, και σηκώνετε λάβαρα και σταυρούς, και ρίχνετε κορώνες που βρωμάνε λιβάνι, και χτυπάτε καμπάνες και σήμαντρα, εις το όνομα των αρχαίων υμών προγόνων, που τους ντύσατε παπάδες.
Φως...περισσότερον φως. Μας κλέβετε που μας κλέβετε. Ανεβάστε τους διακόπτες. Παντού σκοτάδι. Στην εκπαίδευση, στις ιδέες μας, στις επιθυμίες μας, στα όνειρά μας. Τουλάχιστον, αφήστε μια λάμπα αναμμένη. Κι ας πέσουμε πάνω της, σαν την νυχτοπεταλούδα που δεν ξέρει ότι έχει ήδη καταστραφεί.

5 σχόλια:

  1. φως περισσότερο φως!, επίκαιρο όσο ποτέ
    αγωνιώδες όσο το θέλουμε
    ελπιδοφόρο όσο ελπίζουμε
    και απαραίτητο τις τελευταίες ημέρες, σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα, θα πέσει η γραμμή, θα κοπεί η επικοινωνία, για κάποιους όμως κόπηκε η ίδια η ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εξαιρετικό το κείμενό σου καλέ μου geysser...έτσι είναι όπως υπέροχα το έθσες τα πράγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ελπίζω να είσαι καλά γιατί περιμένω καινουργια ανάρτηση και καθυστέρησες φίλε μας.
    σε περιμένουμε εναγωνίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα επανέλθω λίαν συντόμως καλή μου Ria!Απλώς έλειπα από την εστία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και ακόμα δε μαζεύτηκες;
    γυριστρούλη!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή