Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Carro Diaro...

Μετά από ένα δεκαήμερο απίστευτης ταλαιπωρίας - δύο καραμπινάτες ιώσεις, και οι δύο να χτυπάνε κατευθείαν στο στομάχι, και κάθε μισή ώρα να τρέχω να αγκαλιάσω το "πορσελάνινο εξπρές" - επανέρχομαι. Μόλις και μετά βίας έβρισκα το κουράγιο να γράψω κανένα σχόλιο σε blogs που επισκέπτομαι συχνά, αλλά για καινούριο post, ούτε κουβέντα. Σήμερα όμως το πήρα απόφαση. Έφτιαξα μια κούπα χαμομήλι, έχω μια χούφτα Immodium δίπλα - όσοι δεν ξέρετε τι είναι τούτα τα κέρατα, ατυχήσατε, δεν πρόκειται να σας πω -, έστριψα ένα τσιγάρο και κάθισα μπροστά στο πληκτρολόγιο, με σκοπό να γεννήσω λέξεις και ιδέες. Η αρχή είναι δύσκολη. Μετά, είναι σα να σε παίρνει η κατηφόρα.
Διάφορα συνέβησαν τις τελευταίες δύο βδομάδες. Πρώτον, αποκτήσαμε καινούριο αρχιεπίσκοπο. Habemus papam κι εμείς, για να μη λένε οι Καθολικοί, αλλά εμείς δεν το ανακοινώνουμε με καπνό από το Κονκλάβιο, αλλά με κόκκινη λάμπα έξω από την Αρχιεπισκοπή - ε, τώρα δηλαδή, να μη μου'ρθει κι εμένα του άθεου ο παραλληλισμός με μια "άλλη" κόκκινη λάμπα; Δεν πρόλαβε να κρυώσει ο Χριστόδουλος, και πήραν φωτιά οι κάλπες. Ε, τι; Ολόκληρη ορθοδοξία και να μείνει ακέφαλη; Δεν κάνει!
Εν τω μεταξύ, το μαλλιοτράβηγμα Μάκη - Θέμου καλά κρατεί, υπό την σκιά του φουνταριστού Ζαχόπουλου, με την κυβερνητική παράταξη να έχει πάρει φτυάρια, αξίνες και χώμα για να αρχίσει το κουκούλωμα. Φευ, εκεί που ρίχνει τις πρώτες φτυαριές, ανοίγει η τρύπα της Siemens. Τι να πρωτοκουκουλώσεις, Κωστάκη; Έχεις και το ασφαλιστικό να αιωρείται ως Δαμόκλειος Σπάθη. Κι ενώ όλη η Ελλάδα παραλύει από απεργίες, πορείες και αγανάκτηση, το Υπουργείο γράφει άπαντες στα παλαιότερα των υποδημάτων του και συνεχίζει την "αναδόμηση". Ωραία πράγματα εν Ελλάδι. Δεν πάτε σπίτια σας λέω γω - ή, προτιμότερο, στο διάολο;
Ανάμεσα στ' άλλα, με παίρνουν τηλέφωνο την περασμένη Πέμπτη. Και σκάει η ερώτηση: "Που θα Βαλεντινίσεις;". "Που θα τι;", απαντάω μπερδεμένος. "Αύριο, ντε, που θα γιορτάσεις;". Κατάλαβα. Έχουμε και τον Άγιο Βαλεντίνο. Μα τους αρχαίους Θεούς, τι ηλίθια, ματαιόδοξη γιορτή και δαύτη! Έχει καεί η γούνα μου από αυτό το πράγμα, πρέπει να το γιορτάσω κιόλας; Κι επειδή ένα πρεζόνι πέθανε στα εικοσιεννιά του πριν από ογδόντα χρόνια και βάλε, πρέπει να κάνουμε πλούσια τα ανθοπωλεία. Κάτι τέτοια βλέπω και μου γυρίζουν τ'αντερα ανάποδα.
Και έρχεται το Σάββατο. Άρον άρον τα μαζεύω Σάββατο πρωί από την Αθήνα και γυρίζω στην εστία μου. Έρχεται παγετός, πολικό ψύχος, Εποχή των Παγετώνων, θα κατεβούν μαμούθ από την Σιβηρία. Έχετε δει το "Μετά την επόμενη ημέρα"; Κάτι τέτοιο. Μεσημεράκι αρχίζει το χιόνι. Κάτι νιφάδες τεράστιες, σα τσιπς - "ταμπάχλες" τα λέμε εμείς εδώ - , σε μισή ωρίτσα το έχει στρώσει. Επικοινωνώ με Αθήνα. "Τι γίνεται εκεί κάτω;", ρωτάω. "Είναι υπέροχα!", απαντάνε. Και την ίδια στιγμή, κόβεται το ρεύμα. Όχι και τόσο υπέροχα, ν' ακούς τον αγώνα από το ράδιο και να νομίζεις ότι έχουμε Κατοχή.
Δευτέρα σήμερα, και ξυπνάω με ήλιο. Έχει ακόμα χιόνι κάτω, αλλά ο ουρανός είναι καθαρός. Ωραία, σκέφτομαι, μια και δουλεύω απόγευμα, να βγω λίγο έξω. Τι το' θελα! Με το που ξεμυτίζω, με χτυπάει ένας Βοριάς, άλλο πράγμα. Ξύλιασα. "Μέσα!", λέω. Στο καλοριφεράκι μου! Στα παπλωματάκια μου! Τσαγάκι ζεστό, βουτήματα και τσιγαράκι. Μέχρι το απόγευμα, έχουμε καιρό.

5 σχόλια:

  1. Αααααχχχχ εδώ σε μας μόνο ξερό κρυο...ούτε μια νιφάδα χιόνι για δείγμα! γαμω την τύχη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λίγο αυτό με το πρεζόνι μου εξηγείς γιατί δεν το εννόησα και μάλλον μου λείπει κομμάτι της ιστορίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Miss_Dorothy...
    Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου εορτάζεται στο όνομα δεκάδων αγίων της Καθολικής Εκκλησίας με το όνομα αυτό. Πήρε όμως τις διαστάσεις που έχει σήμερα-τουλάχιστον στην Ευρώπη- μετά το 1929, όταν πέθανε το Σύμβολο του Έρωτα ανά την υφήλιο, ο Ιταλός ηθοποιός Rudolph Valentino. Αν και ο ίδιος πέθανε στις 29 Αυγούστου, η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου συνδέθηκε με το άστρο του μετά από τον χαλασμό που έγινε στην κηδεία του και μετά από κάμποσες αυτοκτονίες θαυμαστριών του. Τέλος, ο Valentino ήταν εθισμένος στην μορφίνη, καθώς και στα κάθε φύσεως αλκοολούχα ποτά, τα οποία κατανάλωνε μετά μανίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακρως ενδιαφέρουσα ιστορία!
    Να σου πω,προτιμώ αυτό σαν αφορμή έναρξης μιας παγκόσμιας γιορτής του έρωτα (εδωμιλάμε για κοπέλες που έφτασαν στο θάνατο για οτι αγάπησαν!!) απο εναν γλυκίβραστο Αγιο που αγάπησε το σύμπαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. miss dorothy, είναι γνωστό σε όλους ότι ο ροδόλφο βαλεντίνο ήταν ομοφυλόφιλος,
    geysser, εδώ χιόνισε μια μέρα και σταμάτησε η χώρα να εργάζεται, να κινείται και να ζει,
    διάβασα κάπου ότι πέρυσι ο δήμος πεντέλης ξόδεψε τόσο αλάτι για τους δρόμους σε μια εβδομάδα, όσο όλος ο νομός καστοριάς σε όλη τη χειμερινή περίοδο!!!
    βγάλε συμπέρασμα τώρα πως ζούμε εδώ εμείς οι χαμουτζήδες
    αύριο βράδυ θα γράψω τι τραβάτε από εμάς!
    φιλιά από την εξωτική αθήνα και περαστικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή