Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Paris

Όταν σου δίνουν να φορέσεις μια βαριά "φανέλα", το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να καταλάβεις αν μπορείς να την σηκώσεις. Με 30 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο - ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός στον κόσμο - , με μια ιστορία σχεδόν δύο χιλιάδων ετών, με μνημεία γνωστά και μοναδικά ανά την υφήλιο και πρωτεύουσα μιας χώρας που γέννησε μερικές από τις πιό θαυμαστές προσωπικότητες όλων των εποχών, το Παρίσι καλείται συνεχώς να δικαιολογήσει το στέμμα του ως "Πρωτεύουσα του Κόσμου". Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να δοθεί απάντηση στο αιώνιο ερώτημα:"Μα, επιτέλους, τι το ιδιαίτερο έχει;" Και αυτός ο τρόπος είναι μια βολτίτσα μέχρι εκεί.
Φυσικά, θα πετάξετε με Air France. Εννοείται ότι υπάρχουν πτήσεις με κάθε ευρωπαϊκή εταιρία, αλλά
γνώμη μου είναι να προτιμάτε πάντα τα "εγχώρια προϊόντα". Με τις γαλλικές αερογραμμές, υπολογίστε γύρω στα 300 ευρώ συν φόρους - με επιστροφή. Αν πάλι είστε αθεράπευτα Έλληνας, οι Ολυμπιακές αερογραμμές θα σας στοιχίσουν περίπου 50 ευρώ λιγότερα.Δική σας δουλειά να αναρωτηθήτε αν αξίζει τον κόπο.
Σε δύο ώρες θα προσγειωθείτε στο αεροδρόμιο του Στρατηγού, το Charles de Gaulle. Ένας αχανής λαβύρινθος από μπετόν, μέταλλο και γυαλί, το Διεθνές Αεροδρόμιο είναι το πρώτο πράγμα που θα σας κάνει εντύπωση. Όσοι περιμένετε κάτι από το "παραδοσιακό" Παρίσι, θα απογοητευτείτε λίγο. Η πόλη έχει εξαπλωθεί με σύγχρονο τρόπο, και θα
πρέπει να προχωρήσετε στα ενδότερα για να πάρετε την πρώτη γεύση από το μποέμικο άρωμα που εξύμνησαν προσωπικότητες σαν τον Honore de Balzac.
Ένα από τα άσχημα του Παρισιού είναι ότι είναι δύσκολο να δοθεί κάποιο σημείο αναφοράς. Υπάρχουν είκοσι περιφέρειες στην πόλη - κάτι σαν τους δικούς μας Δήμους -, η κάθε μια με την δική της μοναδικότητα. Σαν γενικός κανόνας, ισχύει ότι εξαπλώνονται γύρω από τον Σηκουάνα, με τις παλιότερες περιοχές γύρω από το ποτάμι και τις νεότερες στην περιφέρεια - τόσο διαφορετικές όσο η μέρα
με την νύχτα. Έτσι, θα δείτε τα πάντα: γραφεία και επιχειρήσεις στο Louvre - εκεί βρίσκεται και το μουσείο - , κινέζικη συνοικία στο Gobelins, τον απίστευτο γυάλινο πύργο του Tour Maine - Montparnasse στο Observatoire, καφέ ποτισμένα με την ζαλάδα του αψέντι στο Luxemburg. Μην ελπίζετε να τα δείτε όλα. Μια γύρα στο Παρίσι είναι πάντα του είδους "ό,τι αρπάξεις".
Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε, με τόση ευλάβεια όση δείχνουν οι μουσουλμάνοι για την Μέκκα.
Ε
ίστε άξιοι της μοίρας σας αν παραλείψετε να περάσετε από το L'Ecluse στην Saint Michelle για κρεμμυδόσουπα ή το L'Alsace στο Champs-Elysees για τον ίδιο λόγο. Καφέ οπωσδήποτε στο Cafe de Flores στην Saint Germain - όπου, αν είστε τυχεροί, μπορεί να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι που καθόταν ο Jean Paul Sartre ή η Simone de Beauvoir. Αφού ικανοποιήσετε το στομάχι σας, μπορείτε να ξεφραγκιαστείτε άφοβα σε μια άνευ προηγουμένου shopping therapy. Στην Montaigne θα βρήτε Yves-Saint Laurent και Dior, στο Fauburg Saint-Honore σας κλείνει το μάτι ο Gucci και ο Hermes, στο Saint-Sulpice κατευθείαν για Versace. Και αν σας μείνουνε τίποτα ψιλά, ρίξτε το στον χορό. Για house, techno και άλλα συναφή ακουστικά εγκλήματα, τραβήξτε για Batofar, στην Francois Mauriac. Αν επιθυμήσατε κάτι από disco, κατευθυνθείτε στο Bus Palladium,στην Fontaine, ενώ εσείς οι ροκάδες και τζαζάδες που θέλετε κάτι πιό ήρεμο, το Le Divan du Monde στην rue de Martyrs σας καλεί.
Και εδώ παρακαλώ τα αγοράκια να με π
ροσέξουν ιδιαίτερα. Δεν ξέρω τι θα κάνετε, δεν με νοιάζει από ποιόν θα δανειστείτε, δεν με ενδιαφέρει τι θα υποθηκεύσετε...μην τολμήσετε να μην περάσετε μια νύχτα στο Moulin Rouge! Είστε στην πρωτεύουσα του έρωτα, είστε στην Μέκκα του αισθησιασμού, είστε στο ΠΑΡΙΣΙ που να πάρει! Αφήστε την καλή σας - εαν έχετε την ατυχία να την πάρετε μαζί - κάπου, μπείτε σε ένα ταξί - είναι εξυπηρετικά, αν και υπάρχει πρόβλημα με την γλώσσα - και πείτε στον οδηγό δύο μαγικές λεξούλες: Moulin Rouge. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλάβει! Το σόου ξεκινά στις 2:00 το πρωί, κοστίζει 89 ευρώ - 170 (!) με γεύμα - και πρέπει απαραίτητα να φοράτε κοστούμι. Σας υπόσχομαι όμως ότι θα με ευχαριστείτε το επόμενο πρωί - και εσείς και το έτερον σας ήμισυ (το πιάσατε το υπονοούμενο;)!
Κάπου εδώ θα κλείσω. Δεν ανέφερα τον Πύργο του Άιφελ, το Μουσείο του Λούβρου ή την Αψίδα του Θριάμβου. Και δεν είπα τίποτε γ
ια το ευρωπαϊκό έκτρωμα της Eurodisney. Αυτά είναι για γκρουπάκια με πενηντάρηδες τουρίστες. Τελικά όμως, δόθηκε απάντηση στο ερώτημα της εισαγωγής; Για μένα ναι. Το Παρίσι μπορεί να μην τα πάει καλά σε μερικούς τομείς - όπως η καθαριότητα (προσοχή στις "σκυλο-νάρκες" στους δρόμους) ή η συνεννόηση (είναι τόσο σωβινιστές που δεν κάνουν τον κόπο να μάθουν αγγλικά) - αλλά, καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, συνειδητοποιώ ένα πράγμα:μια πόλη τόσο πολύπλευρη, τόσο χαοτική, τόσο πολυπολιτισμική, αποκλείεται να μην είναι η Πρωτεύουσα του Κόσμου.












Υ.Γ: Και αυτή τη φορά, το Διεθνές Ταξιδιωτικό Πρακτορείο "Βίκυ και Χρύσα" έκανε πολύ καλή δουλειά. Φυσικά, τις ευχαριστώ θερμά. Μαζί και την Έφη ("το Μπούμπι" μου, όπως την αποκαλώ, προς απογοήτευσή της) που ήταν μαζί τους.

4 σχόλια:

  1. μμμμμμμμμμ.....μωρε σιγά την πόλη! Η Θεσσαλονίκη πιο ωραία είναι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λες και το κάνετε ολοι επιτηδες! Παρίσι.....θέλω παρα πολύ να παω. Θα παω που θα μου παει :))) Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. zekia...
    Διακρίνω κάποιον ενδόμυχο τοπικισμό ή μου φαίνεται; :)

    roadartist...
    Δε με παίρνεις κι εμένα μαζί;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αγαπητε Geysser συμφωνω σε ολα μονο που εγω πιο πολυ ευχαριστηθηκα τη eurodisney νιωθεις πιο παιδι και απο τα παιδια!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή