Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

E tu vivrai nel terrore - L'aldilà

Giallo...Ιταλιστί το κίτρινο. Λογοτεχνικό είδος αρχικά, το giallo έκανε την εμφάνισή του στην δεκαετία του '20, προσπαθώντας να γίνει η ευρωπαϊκή απάντηση στην αμερικάνικη υποκουλτούρα του pulp. Πέρασε σχεδόν μισός αιώνας μέχρι το giallo να περάσει στο πανί, αρχικά ως κινηματογραφικές μεταφορές των βιβλίων, σαν μοναδικό κινηματογραφικό είδος στη συνέχεια. Αγαπήθηκε και μισήθηκε, αγκαλιάστηκε και χτυπήθηκε αλύπητα, για να γίνει σήμερα ένα από τα πιό cult είδη της μεγάλης οθόνης. Χαρακτηριστικό του, το άφθονο αίμα, οι γραφικές σκηνές τρόμου και ο ακραίος ερωτισμός. Ο Dario Argento και ο Mario Bava φιγουράρουν σαν "αρχιερείς" για τους ορκισμένους λάτρεις του είδους, εγώ όμως προτιμώ να τιμώ σαν κορυφαίο τον Lucio Fulci. Και θα θεωρούσα ιεροσυλία να μην αφιερώσω ένα τουλάχιστον κινηματογραφικό post στο κατά γενική ομολογία αριστούργημά του, την "Έβδομη Πύλη της Κολάσεως".
Η εντελώς σχηματική υπόθεση της ταινίας περισ
τρέφεται γύρω από την Liza, η οποία κληρονομεί ένα απομονωμένο ξενοδοχείο κάπου στην Νέα Ορλεάνη. Στην προσπάθειά της να το ανακαινίσει, ανακαλύπτει ότι, πρώτον, το δωμάτιο 36 ήταν το θέρετρο της δολοφονίας - καλύτερα, πετσοκόμματος - του παρανοϊκού ζωγράφου - μάγου Schweick και , δεύτερον, ότι το ίδιο το ξενοδοχείο έχει χτιστεί πάνω σε μια από τις επτά Πύλες της Κολάσεως η οποία, εάν ανοίξει , όλα τα ζόμπι, βρικόλακες, απέθαντοι, διάολοι και τρίβολοι, θα ξεχυθούν επί της γης και θα τα κάνουν ρημαδιό. Παρέα με τον γιατρό- παθολόγο John McCabe, προσπαθούν να αποτρέψουν το Κακό, φυσικά, δεν τα καταφέρνουν, τα ζόμπι σηκώνονται από τάφους, μπανιέρες γεμάτες λασπόνερα και ψυγεία νεκροτομείων, λυκόσκυλα και ταραντούλες αφηνιάζουν και ξεσκίζουν λαρύγγια και γλώσσες, και ο χορός του αίματος αρχίζει.
Φυσικά, δεν έχει κανένα νόημα να σχολιάσουμε τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Η Kathrine MacColl,
αγαπημένη του ίδιου του Fulci, αμαρτωλά όμορφη και με λαρύγγι που πιάνει τρελές οκτάβες, επιστρατεύεται και πάλι μετά από το "City of The Living Dead" στον ρόλο της δύσμοιρης Liza. Με μια φιλμογραφία βουτηγμένη στο αίμα και στα εντόσθια, διεκδικεί επάξια μια θέση στο πάνθεον των κορυφαίων ηθοποιών του είδους, δίπλα στην μούσα του Mario Bava, την Barbara Steele, και την - "δολοφονημένη με όλους τους πιθανούς τρόπους" - σύζυγο του Dario Argento, την Daria Nicolodi.
Ο Νεοζηλανδός David Warbeck έχει τον ρόλο του γιατρού, παθολόγου, ανατόμου και ενίοτε πιστολέρο, John McCabe, προσφέροντας παράλληλα και το απαραίτητο love story με την MacColl - χημεία που, κατά την γνώμη μου, δένει απόλυτα αλλά, όπως και οτιδήποτε άλλο στην ταινία, παραμένει απόλυτα επιφανειακή. Καθόλου εντυπωσιακό το portfolio του, πλημμυρισμένο με ιταλικές ταινίες του καλαθιού
- και με μια δόση γκαντεμιάς, καθώς παραλίγο να πάρει τον ρόλο του James Bond, τον οποίο τελικά έχασε από τον Roger Moore - αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να αφιερώνεται απόλυτα στο να πυροβολεί ακατάπαυστα τα ζόμπι, να τρέχει πάνω κάτω από νεκροτομεία σε υπόγεια και από υπόγεια στην ίδια την Κόλαση, δείχνοντας να το διασκεδάζει αφάνταστα. Τραγική ειρωνεία: δύο μήνες μετά το commentary στην uncut DVD έκδοση της ταινίας, τον Ιούλιο του 1997, θα μας αφήσει από καρκίνο, σε ηλικία 55 ετών.
Απόλυτο must για τους λάτρεις του gore, του αίματος και
γραφικού επί της οθόνης ξεκοιλιάσματος, η "Έβδομη Πύλη της Κολάσεως" είναι μια ταινία-σπουδή στον ερασιτεχνισμό, στην κακογουστιά και στην υπερβολή, που δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή σας. Τα πάντα έχουν επιστρατευτεί σε δόσεις μεγατόνων: αίμα, εντόσθια, σωματικά υγρά, ζόμπι, φαντάσματα, ουρλιαχτά, σαπισμένες σάρκες, οξέα που λιώνουν κεφάλια, φονικές αράχνες που τρέφονται με ανθρώπινο κρέας, σκυλιά που ξεσκίζουν αυτιά τυφλών κοριτσιών, κατάρες, προφητείες και διαβολικά, πανάρχαια βιβλία, για να κλείσει το όλο αλαλούμ με την ίδια την Κόλαση και με ένα άκρως εντυπωσιακό και πεσιμιστικό φινάλε. Πέρα από τα σεναριακά χάσματα, τα τραγικά λάθη - το εννιάσφαιρο (!) πιστόλι του γιατρού - και τα αστεία ηχητικά εφέ - αράχνες που ηχούν σαν σκουριασμένη κάνουλα - , ο Fulci μας δίνει μια ταινία που δεν μπορούμε παρά να απολαύσουμε. Προτείνω να την παρακολουθήσετε βράδυ, με καλή παρέα, άφθονο ποπκόρν και τα 5.1 στο τέρμα. Σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε αξέχαστα!











Βαθμολογία................................9/10 (Όχι, δεν είμαι τρελός!)


International Movie Database: http://www.imdb.com/title/tt0082307/

Trivia: Η "Έβδομη Πύλη της Κολάσεως" αποτελεί το δεύτερο μέρος της άτυπης τριλογίας του Fulci "Gates of Hell". Αρχίζει με το "City of The Living Dead", συνεχίζει με το "The Beyond" (η παρούσα ταινία) και ολοκληρώνεται με το "The House By The Cemetery". Αν καταφέρετε και τις βρείτε και τις τρεις, μην χάσετε την ευκαιρία. Είναι η μια πιό απολαυστική από την άλλη!

11 σχόλια:

  1. Έχω δεί μόνο το "City of the λιωινγ dead". Αυτές τις ταινίες τις απολαμβάνεις με 2 προϋποθέσεις:

    1)Ότι δεν έχεις απαιτήσεις καλλιτεχνικού κινηματογράφου, και

    2)Οτι αντέχεις να βλέπεις αίματα, εντόσθια, παραμορφωμένες φάτσες κλπ.

    Εντάξει, η βαθμολογόα 9/10 ακούγεται υπερβολική, αλλα στο είδος της η ταινία σκίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ που δεν αντέχω τα αίματα και τα splatter, χάνω πολλά; Δεν μπορώ ρε γαμώτο να βλέπω το θύμα να τρέχει, να τρέχει, να σκοντάφτει, να σηκώνεται κλπ και τον δολοφονο-μακελαρη να περπατα μέ το πάσο του και να τους καθαρίζει όλους! Το βρίσκω εξωφρενικό! ΚΑι τρομάζω εύκολα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. fidelio...
    Αυτό ακριβώς είναι το νόημα του cult!Για έναν πιστό του είδους, οι ανάγκες που καλύπτονται δεν είναι καλλιτεχνικές. Έχουν να κάνουν με την ικανοποίηση των βαθύτερων ενστίκτων μας και, συχνά, τον κατευνασμό τους. Σκέψου , λόγου χάρη, πόσα περισσότερα σεξουαλικά εγκλήματα θα υπήρχαν, χωρίς το πορνό.

    demian...
    Δεν ξέρω κατά πόσο χάνεις κάτι. Εξαρτάται από το τι θες. Το splatter, το gore και το giallo, θέλουν γερό στομάχι στην αρχή, αλλά μετά σου προκαλεί έκπληξη πόσο εύκολα το αντέχεις. Όπως και το κάθε τι, είναι θέμα συνήθειας. Το μυστικό για μένα είναι να μην ταυτιστείς.

    Και κάτι ακόμα. Πολλοί πιστεύουν ότι η απόλαυση τέτοιων ειδών τέχνης ενέχει μια υποβόσκουσα ανωμαλία. Μεγάλο λάθος!Όπως είπα και πιό πάνω, έχει να κάνει με τα βαθύτερα ένστικτά μας τα οποία, όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αχ μια φορά είχα δει το "Υπερένταση" ή haute tension (κάπως έτσι) και απο τότε δεν μπορώ τα ξεκοιλιάσματα. Φρικάρω απίστευτα όμως!! Τι τράυμα ήταν αυτό! Μακριά απο τέτοιες παραγωγές άνθρωποι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. zekia μου...Το "Haute Tension" είναι για το νηπιαγωγείο μπροστά σ'αυτά για τα οποία μιλάμε! Τέτοιες ταινίες ικανοποιούν και ηρεμούν τον Νεάντερταλ που έχουμε εμείς οι άντρες κάτω από το πετσί μας. Για σας τις γυναίκες φαντάζει αρρωστημένο, ανώμαλο, εμετικό, αλλά για μας είναι κοινωνικό λειτούργημα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. βρηκα το Cannibal Holocaust στον greek tracker και σκεφτηκα οτι θα σε ενδιαφέρει, πρόσεξε:

    "Τα εφέ ήταν τόσο αληθοφανή που ο σκηνοθέτης Ruggero Deodato χρειάστηκε να πάει στο δικαστήριο και να αποδείξει ότι ήταν απλά μέικ απ και ψεύτικο αίμα και εντόσθια.

    Οι σφαγές των ζώων στην ταινία ήταν πραγματικές, γεγονός που οδήγησε στην απαγόρευση της ταινίας στην χώρα στην οποία γυρίστηκε, στην Ιταλία.

    Η ταινία προκάλεσε σκάνδαλο στην Ιταλία εκείνη την εποχή (1980) και είχε πρόβλημα με το censorship board (ακριβώς δεν ξέρω τι σημαίνει αλλά πρέπει να ναι κάτι σαν το Ραδιοτηλεοπτικό εδώ στην Ελλάδα).Υπήρξε μία φήμη ότι οι ηθοποιοί της ταινίας πράγματι είχαν σφαγιαστεί και έτσι ο σκηνοθέτης χρειάστηκε να πάει με τους ηθοποιούς σε ένα ιταλικό τηλεοπτικό σόου ώστε να αποδειχθεί ότι δεν είχαν φαγωθεί ζωντανοί!!!!!

    Το ντοκυμαντέρ που υπάρχει μέσα στην ταινία "The Last Road To Hell", που περιλαμβάνει αρκετές εκτελέσεις, αποτελείται από αυθεντικό υλικό πιθανότατα απ την Ουγκάντα.

    Ο σκηνοθέτης εμπνέυστηκε να γυρίσει την ταινία αφού είδε τον γιο του να παρακολουθεί τις βίαιες ειδήσεις στην τηλεόραση και σκεπτόμενος το πως οι δημοσιογράφοι επικεντρώνονται στην βία.

    Η σκηνή όπου ένας ηθοποιός σκοτώνει μία μαιμού γυρίστηκε δύο φορές, έτσι δύο μαιμούδες σκοτώθηκαν γι αυτήν τη σκηνή.

    Η ταινία φημολογείται ότι είναι απαγορευμένη σε πάνω από 50 χώρες.Αν αυτό ισχύει, τότε θα μπορούσε εύκολα να κατέχει το ρεκόρ για την "πιο απαγορευμένη" ταινία."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Zekia...
    Όσα γράφεις για το "Cannibal Holocaust" είναι απόλυτα σωστά.Το είδα πριν από μερικά χρόνια και έκανα το λάθος να το δω χαλαρός. Είναι μια από τις ελάχιστες ταινίες που κατάφεραν να με σοκάρουν.
    Κάτι άλλο ακόμα, "προς εσωτερική κατανάλωση":οι πρωταγωνιστές της ταινίας είχαν υπογράψει σαν όρο να μην εμφανιστούν δημόσια για έναν χρόνο μετά το άνοιγμα της ταινίας. Στο διάστημα αυτό οι πάντες πίστεψαν πως το υλικό ήταν αυθεντικό και πως οι πρωταγωνιστές όντως σκοτώθηκαν από κανίβαλους. Χρειάστηκε να παρουσιαστούν οι ίδιοι για να αποδείξουν το αυτονόητο...ότι δηλαδή ήταν ζωντανοί. Για πολλά χρόνια ακόμα η ταινία θεωρούταν ως το μοναδικό αυθεντικό snuff.

    Υ.Γ: Πίστεψέ με, δεν είμαι ούτε ανώμαλος ούτε άρρωστος! :) Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά κινηματογραφικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σημείωση: τα παραπάνω τα έχω μεταφέρει απο το greek tracker, γιατι όπως καταλαβαίνεις δε θα μπορούσα ποτε εγώ να δω την ταινία.
    Πάντως γενικά νομίζω πως δεν κάνει και πολύ καλό στο μυαλουδάκι σου να βλέπει τόση βία και αίμα ακόμα κι αν γνωρίζει πως είναι απλά μια ταινία...
    (τώρα που ξανασκέφτομαι την τελευταία πρόσταση.....οι γυναίκες σκέφτονται σαν μαμάδες πάντοτε ε;;; ανθρώπινη φύση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Zekia...
    Γενικά θεωρώ τον εαυτό μου μη βίαιο άτομο, και απεχθάνομαι τις (αυθεντικές) σκηνές βίας και αίματος.Αλλά, που και που, χρειάζεται να απελευθερώνω τον πιθηκάνθρωπο, και νομίζω ότι αυτός είναι ο πιό ασφαλής τρόπος.Εξάλλου, με τον τρόπο που φτιάχνονται τέτοιες ταινίες, καταλήγουν στην κωμωδία.

    Υ.Γ: Ωχ! Σε έπιασε το μητρικό σου φίλτρο; Φουκαρά Στρατηγέ! Αυτά τραβάω κι εγώ! Όποτε βλέπει μωρό, αφηνιάζει! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Που μπορω να βρω srt file για ελληνικους υποτιτλους?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να σου πω την αλήθεια, δεν έχει χρειαστεί να ψάξω.Πρώτον γιατί το έχω αγοράσει - δεκαπέντε ευρώ από το Metropolis-και δεύτερον γιατί, όποτε θέλω υπότιτλους, κατεβάζω αγγλικούς και τους μεταφράζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή